Fırsat buldukça bu tür küçük ipuçlarını paylaşmaya çalışacağım. Bu ipuçunun hikayesi ise şu. Elimde fotoğraflar vardı ve test etmek için hızlıca base64’e çevirmem gerekiyordu.
Çalıştığım resimler internet ortamındaki online çeviricilere yükleyemeyeceğim içeriklerdi. Bende bunu powershell ile yapabilir miyim diye araştırdım ve birazcık ekleme ile aşağıdaki basit ama etkili :) script ortaya çıktı.

1
2

Param([String]$path)
[Convert]::ToBase64String([System.IO.File]::ReadAllBytes($path))

Bu scripti bir .ps1 dosyası olarak kaydedin. Daha sonra aşağıdaki şekilde çağırdığımızda resmin yanında base64 string’ini içeren bir text dosyası oluşacaktır.

1

PS C:\Users\sample\Desktop\example> .\b64.ps1 .\input.jpeg > output.txt

Faydalı olması dileğiyle. İyi çalışmalar diliyorum.

Vue küçük ve orta ölçekli uygulamaların hayata geçirilmesi için çok hızlı üretim yapabilmemize olanak sağlayan ve öğrenme eğrisi yüksek bir çatıdır. Fakat projelerimizin omuzlarındaki yük arttıkça Vue 2.0’ın bize sunmuş olduğu Options Api’ı işleri zorlaştırmaya başlar. Hatta zamanımızın büyük bölümünü düzenleyicimizi yukarı aşağı kaydırarak geçirdiğimizi fark ederiz.

Github Actions duyurulduğunda hemen kayıt oldum ve heyecanla beklemeye başladım. Hesabım için aktif olduğunda ise bir deneme fırsatı bulamadım. Bugün temel anlamda basit bir nuxtjs uygulaması nasıl deploy ediliyor diye baktım. Burada örneği nuxtjs ile yapıyor olmamın aslında hiçbir önemi bulunmuyor. Bugün nuxtjs ile bir PoC yapıyordum ve bunu Github Actions ile nasıl deploy edebilirim dedim ve başladım. O zaman adım adım ne yapıyoruz birlikte inceleyelim.

Çok az sayıda framework/library yerleşik bir http API’si bulundurur. Örneğin AngularJs ile birlikte $http, Angular 2+ da ise HttpModule ve HttpClientModule (HttpModule Angular 9 ile tamamen kaldırılacak.), JQuery tarafında ise $.ajax yerleşik olarak bulunuyordu. VueJs 2.0’a kadar ise benzer şekilde vue-resource ile işlemlerimizi yerleşik olarak yapabiliyorduk. Fakat VueJs ekibi bunun VueJs 2.0 ile birlikte ayrılması gerektiğine ve 3. parti kütüphanelerin buna daha iyi hizmet edebileceğine karar verdiler. Bunun için en çok önerilen ise Axios‘tur.

Giriş

Yaşam döngüsü her framework yada library de olduğu gibi Stenciljs’de de önem arz etmektedir. Bir bileşenin yaşam döngüsünü iyi bilmeliyiz ki herhangi bir t anında bileşene müdahale etmek gerekirse bunu nerede yapabileceğimizi kestirebilelim. Aşağıda çağrılma sıralarını dikkate almadan açıklamaya çalışacağım. Sonraki başlıkta ise farklı senaryolarda tam olarak hangi sıra ile çalıştıklarını belirtiyor olacağım. O zaman başlayalım.

Stencil aracının ne olduğuna bir önceki yazımda giriş seviyesinde değinmeye çalışmıştım. Şimdi biraz daha derinlerine inmeye çalışacağım. Bileşen temelli araçların hemen tümünde bileşenler arası haberleşme/etkileşim (component communication/interaction) önem arz eder. Bu nedenle değineceğim ilk konu bu olacak.

Nedir?

Stencil Ionic ekibi tarafından geliştirilen native web bileşenleri oluşturmak için hazırlanan bir araçtır. Bunun yanında sanal dom, reaktif veri aktarımı Typescript ve JSX gibi güçlü özellikleri ile uzun vade de oldukça iddialı ve umut verici görünüyor. İlk olarak Polymer Summit 2017 de duyurulan Stencil ben de dahil olmak üzere bir çok kişinin ilgisini çekmiş gibi görünüyor. Bu yazı ile kısa bir giriş yaparak basit bir örnek uygulama hazırlayacağız.